Here yes, but not there

De fysieke constructie van het werk en het handgemaakte gevoel binden het aan de concrete realiteit, maar het leunen en buigen van het hout of het uitzakken van het karton, het vastmaken en herstellen van de materialen worden een taal die op een meer intuïtieve of viscerale manier gelezen kan worden. Zarzeczna is op zoek naar een gevoel van een systeem, een methodische aanpak waarbij gebaren en handelingen zoals het rangschikken van kartonnen vormen, het plaatsen van schroeven, het leggen van knopen, verworden tot een ritueel. Ze documenteren een interactie met de materialen en worden een middel om een beweging vast te leggen.

Het werk in de tentoonstelling is gemaakt over een periode van twee maanden in 37PK’s gastatelier DOC4 in Haarlem. Het is allemaal onderdeel van een gesprek of improvisatie die vaak op zichzelf commentaar geeft. Bij het maken van het werk gebruikte Zarzeczna afgedankt karton, hout en leer, verzameld bij vrienden thuis, in plaatselijke winkels, op straat en in het atelier zelf. Hoewel ze aan het werk gaat met bepaalde contouren in gedachten, is toeval een belangrijke factor in haar werk. De aard van de beschikbare materialen bepaalt vaak het resultaat. Sommige stukken zouden niet bestaan hebben en zullen niet bestaan buiten de gegeven omstandigheden. Na deze tentoonstelling worden ze uit elkaar gehaald en weggegooid of, waar mogelijk, gerecycled.

Zarzeczna werkt met contouren, letterlijk contouren van vormen die een moment, een gedachtegang omcirkelen. Soms zijn ze getekend met witte conté op een oppervlak, maar soms is hun traject in de ruimte gemarkeerd door een strook karton of leer, die een ruimte verdeelt in binnen of buiten. Net als de lijnen worden oppervlakken en velden een barrière, een huid of gevel: ze geven de voor- of achterkant aan.

Aan de ene kant is het werk dus formeel; lijnen beschrijven vormen, ruimtes - maar Zarzeczna is ook geïnteresseerd in waar de lijnen dienen als afbakening van een territorium en een grens worden. De lijn dient dan als een indicator van regels, een instructeur voor acties; hier wel, maar daar niet, daar wel, maar hier niet.

***

Here yes, but not there

The physical construction of the work and the behavior of the materials, tied to concrete reality, are central in this solo exhibition by Polish-Dutch (living and working in USA) artist Monika Zarzeczna. The physical construct and handmade feel of the work tie it to concrete reality, but the leaning and bending of the wood or drooping of cardboard, the fastening and mending of the materials, become a language that can be read in a more intuitive or visceral way. Zarzeczna is looking for a sense of a system, a methodical approach where gestures and actions such as arranging cardboard shapes, putting screws into place, and tying knots, become akin to a ritual. They document an interaction with the materials, becoming a means to solidify a movement.

The work in the exhibition was created over a period of two months in 37PK's host studio DOC4 in Haarlem. It is all part of one conversation or improvisation often commenting on itself.

In creating the work Zarzeczna utilized discarded cardboard, wood and leather, gathered from friend's homes, local stores, streets and the studio itself. Although she sets off to work with particular outlines in mind, chance is an important factor in her work, making the character of the available materials consequential. Some pieces would not have existed and will not exist outside of the given circumstances. They will be taken apart after this exhibit and disposed of or, where possible, recycled.

Zarzeczna works with outlines, literally outlines of shapes circumscribing a moment, a train of a thought. Sometimes they are drawn with white conté on a surface, but sometimes their trajectory in space is marked by a strip of cardboard or leather, dividing a space into inside or outside. As with the lines, surfaces and fields become a barrier, a skin or facade, indicating the front or back.

On one hand the work is formal; lines describe forms and spaces - but Zarzeczna is also interested in where the lines serve as demarkation of a territory and become a border. The line then serves as an instructor for actions an indicator for rules; here yes, but not there, there yes, but not here.